Bu umarsız karanlık yüzümün, bir gece ay ışığında gideceğini bilseydim eğer zeytin dalı uzatırdım yakışmayan yalnızlığa
Yokuşunda çocukların koştuğu bir sokaktan geçip varmak isterdim tadılmamış sevdalara
Bırak sahibini unutmuş oyuncaklarımı,kırılmış camlarda parçalanmış yüzümün incisi benim
Ben şimdi terkediyorum kaybolduğum deniz gibi, yüzümden düşürdüğüm seni
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!