Umarsız Şiiri - Yavuz Taş

kırık mevsimler döküldü üstümüze
renkler sıyrılıp gözlerimizden
ateş gibi sıçradı bugünümüze
umarsız bir sevgi
orosbuların ellerinde canlandı
ve yüzümüze vurdu gerçekleri
sen kız
hiçbir çiçeğin renginden anlamadın
sen gecelere uzattın ellerini
sevişmeyi sevdin yabancılarla
bedenini verdin onlara
umarsızca yatarak aslında hayatla
garip seslerin oldun kurbanı
sen kız bence et son duanı
bana yalnızca umut bıraktın
iyi olabilmenin umudu
ama diyorum ya
hangi umarsız geçmişinden sıyrılır