Umardim ki sen olursun Şiiri - Hanife Ayaz

Susuz cöllerde catlayan dudaklarima
umardim ki mataramda kalan
son damla su olursun
Her balta vurulusunda yikilan bir
agac gibi
cigliklarim kulaginda cinlarken
umardim ki su yarali bedenime
melhemim sen olursun
Bin öfke bin nefret her bir sözümde
git gide eriyorsun gözümde
caresizligin celmesini yedigim yerde
umardimki sen benim
yol gösteren kilavuzum olursun
Yanlizlik yaradir tek elle sarilmaz
dünya fanidir kimseye kalmaz
parmakla gösterilir kalbsiz oldugun
beni sevda zincirlerine vurdugun
umardimki o kalin zincirleri acan
vefa anahtarim olursun
Canima bu kadar kastinmi var idi
yarama bir avuc tuz basipta
kacar gibi gittin
üzüldügün sey benim halim mi simdi
güldürme beni eski dost
her gece basima dikilen hayalinle
umardimki azrailim sen olursun

13/2/98