Umalya Şiiri - Hayrettin Taylan

üşümüş umutlarımın dağ yüreğinde gezen bir ceylandın
doruklarımda durumu uryan bir bekleyişin son haliydin
bir tek bende kalışın kalsın istedim
ağaran sevgilerimin son hevesinde
bir tek bakışın kalsın güneşle öpücüğün arasında
sana alışmaya bağlı ,bağıl bir arıydım
şiir çiçeklerinden beslenirdim inci inci hep birinci
sessiz ılgıtların isimsiz eslerinde gönlüm sana fırıncı
tutkunun ekmeğini yapıyorum aç ve öç mahlimde
tok ve beyaz bir zenci yaptın aç mecnunlar kentinde
oysa penguen bir gece akarken ruh kutbumda
öpüşlerinin gökkuşağında son öpücüğünün rengini aradım
kırmızıydı,rujunun rejimiydi susuzluğuma
çifte kumruluğun kurulu saatiydik ayrılık çalınmadan
gel sen uyandır uyumuşluğumu
gel sen uyandır utulmuşluğumu
gel sen uyandır uyanışmışlımı

uyuşmuş bir gelgetin kozmik gölgesinde hep gelenim ol
sırrını ifşa etti şeytanların
gayrı ateşini ben sundum sana
cehennemimde yanmaya ve beni gözyaşların anmaya gerek yok
sızının sözünde sazların teli dağlarımı derviş kıldı
oysa geçitlerinde geçilmezliğin mührü mahreminle vurulmuş
rehberin sonu olmayan arzularındı
heveslerinin renginde varsıl bir geleceğin köşkünde tünedin
horozsuz yumurtlamayı deneyen meryemcik bir tavuktun
gitmenin kümesinde karun bir deniz bekledin ötmeyi bilmeden
sen aşksın sen aşka kuluçkasısın
bırak ışıksız yalnızlığın gündüz gece dönüşlerini
gölgene arzulanan aç kurtların güç gösterisine kanma
daha sisli havaları yaşamadın hislerin senin sisinken
e -saklanır sevdalarda son mesajın ulaşmadı
e-aşkın kirliliğinde son rumuzun rum halini yaşamadın
e-böler bilinmezliği
e-sever sevmezliği
e- hayatın ekmeğinde ehli keyfimin künyesini okuma
e-hevesin vesvevesinde vaslım hala aşk vasfına kafiye

böylesi sen kalışıların kopyasına düşleri düşer özleyişimin
kırgın bir alev, buluşma gövdesini yakar
yakarışlarım yorumsuz aynasında sen taranır
yaşanacakların yaş hali uslanır
dile dolanan aşk yansır hayata
dans eder gözleyiş ve mumyalanmuş umut
ve aşk treni gelir, gelişlerinin gelirleriyle beni taşır sana