Ulvi Zamanların Masuniyetini Yaşamak

Ulvi zamanların masuniyetini yaşamak
Kırık aynalarda hatıra tellallığı biteviye
Bulanık bir dinlence umuda kabadayılık
Düşer hayal nilüfer meftun olur suya

Mahcup azaplarda ürkek titreyişler
Maya çalar gökyüzüne mavi ve beyaz
Anne mi şefkate muhtaç yoksa çocuk mu
Barış namlusunda gezer silahın

Siz sahibesi iri yer yüzünün
Hınç yüklü zamanı omuzlayan çocuklarsınız
Sevecenliğini kaybetmiş çağda yaşıyorsunuz
Meryem’den kalma yetimdir ademoğlu

Bazen fırlatır çocuklar sarışın bir bakış
Erir avuçlarında güneşten çalma gülümseyiş
Uzak iklimler eser rüzgarın kulaklarında
Mevsim beyaz hislerimizdir yaralı olan

VE çırpınışlar ,çığlıklar diriltir mi bizi
Ufalanmış ruhları ölgün kentlere bak
Çiziyor simsiyah göklerin çehresini
Arkasından kuşlarda da gidiyor apansız

İçimde bir ses o ses tanıdık gelir
Yayla pınarlarından berrak
Ne zaman yönümü dönsem bilirim
Atları güzel insanlar çağırır bizi maveradan

Bu çağ işte!İşte bu çağ çiğner bizi soluksuz
Öğütür dişlerinde kanla,acıyla
Şımarıklığını yaşar bizden kaçan ben
Bilgi konuşmaz artık cehaletindir söz