Şair /Yazar
Karalamaca...
Sonsuz bir sessizliğin ortasında kaldım. Rüzgâr esmiyor, gökyüzü kıpırtısızdı. Sanki dünya, beni unutmamak için bir anlığına durdu. Zamanın dışında, varlıkla yokluk arasında asılı kalan bir an gibi…
2.
Her yeni gün, yeniden yanmak gibiydi. Gökyüzü açıldıkça içimde bir şeyler kapanıyor, umut ışığıyla birlikte iç sesim de yavaşça sönüyordu. Yaşam, bazılarına mucize getirirken, bazılarına yalnızca devam etme zorunluluğu bırakıyordu.
Sisli Bir Havada
Sisli bir havanın kırılmış bileği,
yolunu şaşırmış bir pusula gibi
savruluyor içimde;
ölü yankılar arasında
Sonsuz bir gecede
tekleyen bir zaman soluğu,
çürüyen ışığın kıyısında
bir varlık, gölgesini arıyor.
İçinde yankılanan
Sustum...
Sustukça büyüdü içimde isyan
Ateşe fısıldadım,
Karanlığa melankoliyle bağlandım
Zarafetle yanmayı seçtim
Ama yetmedi...
Ay, unuttuğu bir hikâyeyi fısıldıyor geceye
Ben her gün biraz hecelendim
Karanlıkla sırdaşım
Işığını kaybetmiş yıldızların altında dans ediyor hep hüzün
Zaman, cebimde unuttuğum bir taş gibi ağır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!