Tarih’in destanlar yazar
Analar feryatlar yakar
Ulu dağlarında sakalar yatar
Göklerdesin ay yıldız TÜRKİYE’M
Şanın Conk bayırından Çin seddine
Dünyadaki son kadına,
Son kez verilen,
En son gül olabilseydim eğer,
Senin olmak isterdim.
İsterdim ki;
İçim bir başka buruk bugün
Nedenini ben bile bilmiyorum ki bir başkası neylesin
Adını koyamadığım deli gibi bir özlem var içimde
Nedenini ben bile bilmiyorum ki bir başkası neylesin
Limandan ayrılıyorum ama nereye..niçin..ve..nasıl..?
Nedenini ben bile bilmiyorum ki bir başkası neylesin
Ölüme bir kol boyu uzaklıktayken,
Yaşama uzaktan öylece bakmak;
Son perdesi oynanan bir oyunun son oyuncusuymuşçasına.
Süpermenleri nerede şimdi çocukluğumun?
Yada idealleri gençliğimin?
Mezar taşları kadar kasvetli,
Bugün ayrılacağım gönlümün limanından
İçimde bir şeylerin hasreti,kafamda cevapsız birkaç soru
Nedeni..niçini..belli olmayan türden….
Hepsini arkamda bırakıp çıkacağım yola
Martılar gibi hür olabilmek için..
Güneşi ufukta yakalayabilmek için..
Hüzündü,ağlayan günlerin içinde
Bir damla göz yaşıydı çehrelerde
Meçhule giden matemdi semada
Kara bulutlar arasında doğdu Cumhuriyet
……………………………………………
Sönmeyen yıldız gibi belirdi üzerine
sanırım bu sefer ki son oyundu
bir daha bu perdeyi açmak imkansız gibi geliyor
son perde ve son oyuncu
yenidenlerle başlamak istemiyor içim cümlelerime
ayağım bir adım dahi atamıyor kaldırımlarda
yediğim yemeğin içtiğim suyun hakkını veremiyor gibiyim
Ben seni ancak kaybettiğimde sevebildim
Gittiğinde hissettim teninin sıcaklığını
Dudaklarının ıslaklığını
ve gittiğinde tanıdım içimdeki seni
içimdeki senle yaşadım günlerimi
içimdeki senle söndürdüm gecelerimi
Günlerim kararlı bir kararsızlık içerisinde
Kollarımda kelepçe değil ama aklımda sen
Bir ben oluşum ki ne seninle ne de sensiz
Bir de şehir; hani benim olan ama sana bıraktığım…
Kız kulesine sövmüşüm; her ayağım kaydığında üsküdarda
Arka sokaklarında kaybolmuşum beyoğlunun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!