Onlar daha çocuktular
ülkem kokan avuçları
ülkem kokan bedenleri vardı.
herşeyden yoksun olsa bile
ülkem ülkem tüten yüz ifadeleri vardı..
Belki oynayacak bir oyuncakları yoktular,
ama onlar ülkem kokan toprağından
kendilerine evler yapacak kadar yarınları görmekten yoksundular..
simdi onlar yoklar
yani hiçbir yerdeler.
ne bir okuldalar
nede başka bir yerdeler.
onlar toprakla oynadığı yerdeler...
17 yaşında çocukluk ile ölüm arasında
yok olup gittiler...
Ceylan kokan,ceylan bakışları vardı.
ama magandanın hayın kurşunuyla sonsuzluğa vardılar...
paramparca hayaller kalır geriye.
paramparca bedenler.
halepce kokan sokaklar...
ve dersimli bakışlar arasında saklanmış katliamlar kalır.
Bizi yalancı çıkarır.
bizi suçlu çıkarır kürd olarak doğuşumuz.
suçsuz kalırlar! ! !
Çocuklu halerimize..
suçsuz kalırlar kurşun bakışlı.
bir damla vicdan bir damla allah kurkusu oluşlarıyla.
12 yasında 13 kursunla ölümü uygun gördüler..
Çünkü onlar kürttüler
çünkü onlar mezopotamyalıydılar..
Anlaşılmazdır gülüşlerimiz anlaşılmazdır ağlayışlarımız.
çünkü teröristçe gösterilir heyecanlarımız.
çünkü eskiyaca yaşanılır savdalarımız.
çok çocukçadır kandırılışımız
alaylıcadır, horca görmelidir bizi görüşleri.
çünkü onların tanrılarıdır siyasi görüşleri..
Çünku biz mezopotamyalıyız
çünkü tutsak dilliyiz.
Kayıt Tarihi : 29.9.2014 22:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!