Uludağ Yolunda Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Seninle çıktığım o dağ yolunda
Bir başka mutluluk duydum kolunda
En zoru ayrılmak oldu sonunda
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız

Bizi gören kuşlar uçtu alçaktan
Dışarda sarmıştı buzlar saçaktan
İçimiz yanardı aşkla sıcaktan
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız

Ağaçlar altında senin elinde
Şarkılar dinledim tatlı dilinde
Sanki gül kokusu vardı teninde
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız

Uludağ almıştı bizi sırtına
Sevgimiz kopardı aşktan fırtına
Sığındık gözgöze dalın altına
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız

Yürürdük yolları yığılmış karda
Kendini göstermiş biraz baharda
Aşkı fısıldadı esen rüzgarda
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız

Bırakıpta indik dağı uzakta
Öpüldü ayrıldık iki yanakta
Sen gözden kayboldun o dar sokakta
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız

Hep kaçak bir yerde olup gizlendik
Kalp kalbe bu aşka girip sözlendik
Çoğu zaman hasret kalıp özlendik
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız

Böyle az buluşmak yetermi dersin
Bir ömür bu ateş tütermi dersin
Kalbimiz beraber atarmı dersin
Biz aynı dünyada ayrı yaşarız
Gönülden gönüle sevgi taşırız