Uludağ’dan Ulgar’a Şiiri - Baki Ergün

Uludağ’dan Ulgar’a
Azamet var,ihtişam var,Ulgar’da,
Sű s gibidir o gű zelim diyarda,
ATA’dan yadigâr o şirin yerde
Asırlardır mekân tutar Posoflu,

Yiğitlit destanı var,mazisinde,
Alın teri dő ker arazisinde
İnsanlıgın hassas terazisinde,
Sevgi tartar,barış tartar Posoflu.

Bir nő betçi gibi bekler hududu,
Bol ű retir Lobiya’yı Lazut’u,
Lezzetlidir Kartopi’si Armut’u,
Cancur satar,elma satar Posoflu.

Cılga ile yarar, kara toprağı,
Bir başka yeşerir Cinav yaprağı,
Yazın ter dő ktű rű r bahçesi,bağı,
Kışın day an gelir-yatar Posoflu.

Bir bahçe ki,bű lbű l memnun,gű l razı,
Temmuz’da başkadır Posof’un yazı,
Haksızlığı,kő tű lű ğű ,garazı,
Elinin tersiyle iter Posoflu.

Unutmam kő yű mű can çıksa tenden,
En derin saygılar,sevgiler benden,
Tű rkiye’m ve dű nya ső z eder senden
Bu şan-şő hret sana yeter,Posoflu.

Ulgar’a duman,pus çő ker bir anda,
O zaman yaşanır kış da boran da,
Kışın Elfene’de yazın Seyran’da,
Coşar efkârını atar,Posoflu.

BAKİ der yaşayın dű nya durdukça,
Sevgi temeline bina kurdukca,
Cağdaş insan,doğru,dű rű st kaldıkça,
Sana olan saygım artar Posoflu.