Ulu Sözü Dinlemeyen Şiiri - Adem Durmazer

Bu hem alın yazısı hem de benim akılsızlığım
Umutlarım tükendi hala devam ediyor yalnızlığım
Yavaş yavaş ortaya çıkıyor cahilliğim haksızlığım
Meğer ulu sözü dinlemeyen uluya kalırmış

Karışmayın bana ben bu işin kitabını yazdım
Böyle derken kendi kuyumu kendim kazdım
Yeri geldikçe derlerdi de hiç inanmazdım
Meğer ulu sözü dinlemeyen uluya kalırmış

Güzellik her şey di gerek yoktu paraya pula
İşte bu yüzden kulak vermedim hiç bir kula
Daha yolun başında yorulup verdim mola
Meğer ulu sözü dinlemeyen uluya kalırmış

Sefalet içinde sona doğru gidiyorum adım adım
Tel tel ağardı bütün saçlarım kalmadı hiç tadım
Biliyorum çok geç amma bunu şimdi anladım
Meğer ulu sözü dinlemeyen uluya kalırmış
Adem Durmazer