Anlamadılar Ulu Hakanı
Duymadılar Bezm-i İrfan ayaklanmanı
Görmediler bir cihana hükmettiğini
Söylemediler doğruları,inanmadılar Hanlar Hanına
Bilmediler kıymetini,ses vermediler
Cihan-ı İslam mücadelene
Yalnız bıraktılar seni
Koltuğun sabit olmayınca gördüler hakikati
Gittiğinden yıllar sonra bildiler,
Terini,vefanı,cihan kalkınmanı,siyonizme olan direnişini,Gül-ü Nebi aşkını
Ulu Hakan,Gök Sultan sana yaraşır torunlar olabilmek adına bizi affeyle...
Kayıt Tarihi : 10.2.2025 17:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10/02/1918 Abdülhamid Han Hazretleri anısına...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!