Ulu dermanım Muhammed Mustafa

Ulu dermanım Muhammed Mustafa

Yetimlerin dostuydu,mazlumun duası,
Dertlerin dermanıydı,evin neşesi,
Yanından geçsen misk kokusu yayardı.
Mübarek cesedi Gül bahçesi gibi huzur katardı.

Öyle bir nurdan, yaratıldı İslam aydınlandı,
Sanki bir inci gibi etrafa ışık saçardı.
Dişlerin arasındaki nur karşı dağlardaki develeri parlatırdı.

Mutluluğun yanında mutlu olurdu.
Dermansıza hep kardeş olmuştu
Kâfirlere karşı sert çetin koruyucumuz
Hz.Muhammed Mustafa olmuştur.

Şimdi dünyada tehlikede değil,müşrikten,
Müslümanların kalbindedir yeri.
Makamı Mahmuda erdi,
Şimdi Kevser başında ümmetini bekler