gölgene sıgındıgım ulu çınarımdın babam
bir ömür gölgende kalacagımı sandıgım
zamansız oldu bu uzun ayrılıgın
o nur çehreni doyasıya öpemedim babam
yaşasaydın eger, yine merhamet ederdin
küçüklügümdeki gibi öpe koklaya severdin
ben senin hala o küçük kızınım babam
sevmelere doyamadan acalen neydi gittin
rüyanı anlattın birgün bana
ve dedin geldim hayat yolunun sonuna
kalmadı fazla zamanım bu dünyada
o sözlerini duydugum an ben zaten öldüm babam
iman dolu yüregin,güler yüzlü çehren
en kıymetli mirasın oldu bana ebediyyen
gözyaşlarımla dualarımda anıyorum hep seni
hasretin yakıyor şu minik yürecigimi
Kayıt Tarihi : 23.6.2013 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!