Ulu Çınar Yaşar Kemal-işte Bu Kadar

Vefatı ile de ders verdi, örnek oldu şair/yazar,
Koca bir köyde tek bir Kürt ailedenmiş meğer…
Bunu da kendisi ve köylüsü söylemedi el aleme,
Ulusu ile tek vücut olmayı yaz demiş kaleme;
Köylüsü-ulusu bağrına basıp heykelini dikmiş,
Köylüsü toprak getirip makberine dökmüş de;
Birleştirici kahramanın cenazesine gelmeyen,
Bu ulusun kaynaşmış ayrılmazlığını sevmeyen,
Kürt-Türk, alevi-sün'i, onlar-biz diyen hainler,
Baş tacı yaptığı ulusu bölmeye çalışan şahinler;
Gör, tek ulusun mozaiği tek bir şahsın gücünü,
Nedir bu kin, nefret? varsa da alamazsın öcünü,
Ey ben kürdüm diyen, belki de Kürt olmayanlar,
Allah ile aldatıp, alavere-dalavere ile soyanlar,
Hem diyorsun, cumhurbaşkanı olmuş Kürtler var,
Şairler/yazarlar, bakanlar, başbakanlar da var,
Hem diyorsun, Kürt, alevi sorunu hakları da var…
Ben de diyorum, yaşar kemal de var, işte o kadar,
Babası öldürüldü, yedi yaşında yetim kaldı;
Orta okulda öğrenci iken okulundan ayrıldı,
Hayat dalını tuttu, çocuk yaşta çalıştı çabaladı,
Gazeteci oldu, fikri-zikri yüzünden hapis yattı…
Ulusuna, milletine küsmedi, isyan etmedi,
Dik durdu, bu ülke beni yedi-bitirdi demedi.
ruhun şad olsun koca çınar