Ulu Çınar'a Şiiri - Taha Nur

Ulu Çınar'ım, gururun, heybetin asla eksilmesin.
Hoş rüzgarlar, imbatlar üzerine serin serin essin.
Sana kem söz edenin dili sussun, lâl kesilsin.
Alçaklara, hainlere aldırma, sen hep şahanesin.
*** ***
Sen böyle heybetinle ün salmışken tüm cihana.
Dalını kırmak ister alçak rüzgar, yana yana.
Kırılanlar hep savrulur, karışır toz dumana.
Bunu düşünen dönüp te bakmaz yalana.
*** ***
Ey Ulu Çınar dimdik dur, fırtına-bora dıştan eser.
Onca dalın uçtu gitti yüzyılla, yeter artık yeter.
Düşmanlar, hainler az mı sanırsın, fırsat bekler.
Haini görmüyorsan, gafillik ölümden daha beter.
*** ***
Haini gör, rüzgarı bil, müsaade etme hiçbir keneye.
Hadi çalış-çabala, sakın fırsat verme, alçak çeneye.
Sana düşen, tüm dalları sımsıkı bağlamak gövdeye.
Bağlarsan, sarıp sarmalarsan düşmezsin hiç şüpheye.
*** ***
Biliyorum zor günler yaşıyorsun heybetli Çınar.
Etrafında düşman çok, sanki ateş çemberi var.
Buna rağmen umudum sonsuz, deryalar kadar.
Şurası da kesin ki, sana dokunan hemen yanar.
*** ***
Ulu Çınar, gür dallar yakışıyor sana, hep öyle kal!
Dostuna kol-kanat ol, sevenlerini hep bağrına al!
Hainleri dağıt, tüm düşmana heybetinle korku sal!
Sonsuza dek yaşayacaksın, yaşayacak bu istiklâl!