Ulu Çınar Şiiri - Rahmi Nalbantoğlu

Ulu Çınar

Önce zürafalar yedi yapraklarını
Sonra filler kırdı hep dallarını.
Cahil, cühela budadı,kalan kolları.
Hızara sığsın da biçilsin diye.
Gölgelik ettiği zalim eliyle.
Kesildi çınar, düştü yerlere.
Küçük bir filizi,toprağa değdi,
Gelişti, serpildi, Türkiyem oldu.
Şimdi zalimlerin gözü açıldı,
Etrafımız türlü fitneyle doldu.
Suyu bulandıran, kuzu misali,
Seni de yemek en son hayali.
Bel,ki yıllar unutturdu, çanakkaleyi,
Dedesi yan,yana yatan,canları.
Karartmak istiyor tüm vicdanları.
Seni,sana düşman etmek,asıl emeli,
Sahiplenmek ister,bütün alemi.
Dost, düşman, tanımaz savaş zamanı.
Etrafına bak'ta aç, aç, gözlerini,
Kestirme kimseye, yeni çınarı.

10/08/2006
Rahmi NALBANTOĞLU