Ulu Çınar Şiiri - Kubilay Enginol

Ulu çınar
Yaprakları, bir başka hışırdar
Rüzgar olunca,sallanır ağır,ağır
Mağrur, muhteşem yaşı hemen,hemen bir asır
Çocuk yattıkları yerde
Sevinçle gösterdi dedesine
Bak rüzgar yok,beni balığa götürsene!
Eşlik ediyordu, Çınar
Onlara gölgesiyle, her gece
Sanki göz kırpıyordu,çocuğa
Gark ediyordu,çocuğu mutluluğa
Yıllar geçti, çocukta çınar oldu
Bulunduğu yerde fırtına, Boran çoktu
Genç çınarın seçimi buydu
Dayanamadı
Bir gün
Kurudu
Ulu Çınarın yaprakları
Ağlıyordu