Ulu Çınar Şiiri - Uğur Musab Şahin

Öfke geçse de, gönüller kırılmıştır bir kere
Fırtına dinmiş, ağaç dalları düşmüştür yere.
Rüzgar, önüne katmış götürmüştür dallarını
Yaralıdır ulu çınar, dökmüştür yapraklarını

Kuşlar yuvasız, yolcular gölgesiz kalmıştır.
Ve o ulu çınar derin bir uykuya dalmıştır.
Kuşlar göçmüş, yollarsa boştur kervan sız,
Bahar gelmez ki kış geçmeden, zamansız?

Cemre düşmeye başlar havaya, suya, yere
Daha bir coşkulu akmaktadır, vadide dere.
Toprak kevgire döner, hayat fışkırır yerden
Dallar filiz verir, yaprakları yeşerir yeniden.

Kuşlar döner, kervan düzülür patika yollarda
Yine eskisi gibi çınar gölgesinde, yolcularda
Tatlı bir meltem yeli serinletir, koyu gölgesini.
Başka tonda görürsün mor ile yeşilliklerini.