Ulu çınar ;
yapraklarından soyunur mevsiminde
yalnız kalır kök saldıgı tepede ...
gölgesinde oturanlar
unuturlar onu ,
O yine heybetiyle başı dik durur...
kış bitecektir
yine dalları donanacaktır
şifalı iri yapraklarıyla ,
yine çevresi kalabalıklaşacaktır ,
yine gölgesinde oturucaklardır
ve , yine kış gelecektir yalnız kalacaktır.
Susmaz Şiirler
11
3-6-2019
Nuran Karaca
Kayıt Tarihi : 3.6.2019 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!