Ulu Çınar Şiiri - Yusuf Özerol

Bir ağaç vardı yolun kenarında
Yaşını kimseler hatırlamazdı
Gelen geçen gölgesinde konaklardı
Yapraklarını esen rüzgarada savururdu

Kimileri onu ziyaret olarak düşünmüştü
Çaputlar bağlamıştı dallarına
Dilekler dilemişti kullarına
Dualar etmişti Allahına

İnsanlar ona umut bağlamıştı
Bu ağaç yıllardır susuzluğa dayanmıştı
Yıkılmamıştı kırılmamıştı kurumamıştı
Çünkü o toprağa bel bağlamıştı

Ey ulu çınar yaşlı çınar
Senden benimde bir beklentim var
Ne olur benim dünyama vatanımada
Senin hayatından bir yol ver