Ulu Bir Çınarın Destanı

Koskocaman bir Türkiye sevdasıyla çıkmıştı Atam,
Karanlıklardan aydınlığa.
Bandırma Vapuru küçücük küçücüktü ama,
Büyüyor büyüyordu içindeki idealler
Bizi seksen yedinci yıllara taşıyan.

Top tüfek seslerinin korkunçluğunda,
Sakindi, yumuşacıktı sesi.
“ Ordular ilk hedefiniz Akdeniz’dir ileri” diye haykırdığında,
Çakmak çakmak yanıyordu gözleri,
Bizi seksen yedinci yıllara taşıyan.

Hazmedemezdi ezikliği, yenilmişliği,
Çünkü O hiç yenilmemişti ki.
Bize dünyanın saygınlığını kazandırdığında da,
“ Türk, öğün çalış güven” diyen telkiniydi Ankara’da
Bizi seksen yedinci yıllara taşıyan.

Baş tacı anaydı, kadınlarımızdı, gençlikti,
Eşitlik üzereydi yasaları, emri kesindi.
Mamur etti dört bir yanını ülkenin, bir şey yapamadım dedi
Onuncu Yıl Nutku’yla milletine verdiği hesaptı,
Bizi seksen yedinci yıllara taşıyan.

O’ da bir faniydi, elbet toprak olacaktı bir gün vücudu,
Sinesine almıştı O’nu milleti, seviyordu, sayıyordu.
Tunçlaşmış anıttı artık, demokratik, laik Cumhuriyet
“ Yurtta sulh, cihanda sulh” uda hepimize O öğretti,
Bizi seksen yedinci yıllara taşıyan.

Emanetin seksen yedinci yılda da dipdiri, sapasağlam Atam,
Coşkumuz Sen’den, kuvvetimiz kanımızdan,
“ Ne mutlu Türk’üm diyene” diye haykırıyoruz, çelik gibi

içimizdeki iman,
Devrimlerine yürekten bağlıdır milletin, topyekun Cumhuriyet’e
kurban,
Bizi seksen yedinci yıllara taşıyan.