Ulu bir çınarım ben.
Dallarına kimsesiz kuşların konduğu…
Her bir yaprağında aşkın bulunduğu…
Azgın rüzgarların bile sustuğu…
Toprağın yorgun dostu…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
