Ulu Ağacı Dinlemeye Gittim

Rüveyda Karataş
3

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Ulu Ağacı Dinlemeye Gittim

Geldim, geldim işte
Tam beklediğin yerdeyim ey ulu ağaç
Yaralarımı sarmaya mı, yoksa yenilerini açmaya mı geldim bilmiyorum
Sadece geldim işte, sen çağırdın ben de geldim
Sorgusuz ve sualsiz, her zamanki gibi
Beni iyi tanıdığından mı yoksa tipik bir insan olduğumdan mı biliyordun böyle olacağını, inan bilmiyorum, sadece geldim ben
Seni dinlemeye mi, yoksa kimseye anlatamadığım dertlerimi paylaşmaya mı geldim bilmiyorum
Zaten kimseye anlatamıyorum ki, dinlerler mi bilmiyorum, sen de beni dinler misin, bilmiyorum ey ağaç
Ey ağaç, yaralarım her kabuk bağlar zannederken yeniden açılıyormuş meğer,
Bir camii yapımı için toplanan paraların konduğu ve 40 yıldır dolmayan bir teneke kutu gibi hissediyorum, anla işte
Anla işte, canım yanıyor, tükendim
Artık insanlardan ve insanlıktan ümidimi kestim
Bazı yerlerde ümit hep vardır derler, ama burada kimse var diyemez, dese de ispatlayamaz
Hemen arkamda sevdiceğim oturuyor, belki kitap okuyor, belki yemek yiyiyor belki bir başka şey
ama beni düşünmediği kesin
kesin beni düşünmediği
düşünseydi yanıma gelirdi, biliyorum;hissediyorum
Ah, ben onun için ağlarken, gözyaşlarımı döküp adını sayıklarken
ve onun da gözyaşları döküp adımı sayıkladığını düşlerken
o başkalarıyla gülüşüyordu, biliyorum
Biliyorum çünkü hissediyorum
Hislerin hep doğru mu deme bana, acıtırsın canımı
çünkü onunla ilgili olanlar hiç doğru çıkmadı
Rahman'ın bir lütfudur belki, hani ona verdiğin sevgiyi bana verseydin
Şimdiye belki 40 defa Cennetlik olurdun der gibi
Bilmiyorum, sadece canım yanıyor, biliyorum çünkü hissediyorum
Biliyorum çünkü yanan benim canım
Ta buralara senin için mi geldim yoksa onu görmenin atomdan küçük ihtimaline mi sarıldım, inan bilmiyorum
Sanırım ikincisi
Ah, yakıyor yüreğimi,
Leyla'dan geçmeden Mevla'ya ulaşılmıyor
Şu çiçeklerin kokusunu almadan çiçekleri, sonra da çiçeklerin asıl sahibini düşünemediğim gibi
Kıt bir aklım var, biliyorum
Daha yazmak istediklerimi bile yazamıyorum,
Aklımdakileri kağıda dökemiyorum, belki aşktan, belki çok yaradan belki de yalnızca kıt bir aklım olduğundan
Biliyor musun, çünkü ben bilmiyorum
Neyi diye sorma, biliyorsun neredeyse hiçbir şeyin cevabı
Ne şu çocuğu kim ağlattı, ne Halık söğüdü nasıl yarattı, ne de beni seviyor mu
Seviyor mu beni, mu beni seviyor mu
Neden, neden sevmiyor
Bazen biliyor gibi oluyorum
ama sonra işin içinden çıkamıyorum
Ah, annem
beni çok seversin, biliyorum
Çünkü beni yaratılandan yalnız sen sevdin şu hayatta
Biliyorum, çünkü hissediyorum
özür dilerim, babam
ve annem ve ablalarım ve diğer ailem
size hiç açamadım içimi
Bana güvenmiyor musun sorunuza hayır diyemedim
Kim suçlu, kim suçsuz bilemedim, bilsem de söyleyemedim
Özür dilerim sevdiceğim, belki bir güzel hayatımız olabilirdi,
Suskunluğumla mahvetmek istemezdim
Özür dilerim, dertlerini inan ki dinlemek çok istedim,
O yaralarını sarmayı, ve acılarını yerine çekmeyi çok istedim
ama, ama suskunluğum yine her şeyi mahvetti
özür dilerim,
sevgilim
Ve özür dilerim Yaradan'ım
Seni şu hayatta layığıyla anmak ve istediğini layığıyla yaşamak istedim
Ama yapamadım,
Ama aşık oldum
ama neden beni sevmiyorun yanıtı bilsem de aramaya devam ettim ve ama oku dedinse de okumamakta inat ettim
özür dilerim Alim
özür dilerim, bana bir hak daha ver
Lütfen
İstediğim tek sevgi inan ki seninkisi
Buralara geldim, geldim çünkü...
Çünkü, sadece hissetmek istedim onu, sevgisini, biraz daha yanımda
Tıpkı seni hissetmek istediğim gibi, bana daha yakın,daha bir yanacımda, içimde,
Kendimin de derininde
Seni,
ve sonsuz sevgini
Ah Rahman'ım
Yardım et bana, yardım et, yardım, et...
Ama bu dert çekilir,
Çekilir bu dert çünkü vereni Rabbii.
Derdimi veren devasını da, o devaya ulaştıracak dermanı da verecektir
vermese bile derdi bana veren Rabbii
Bu dert bu yüzden çekilmeye değerdir.

Rüveyda Karataş
Kayıt Tarihi : 17.5.2022 07:32:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Rüveyda Karataş