Ulu Ağaç Şiiri - Ömer Aydıner

Ulu ağaçla rastlaştık
Sarıştık sımsıkı
Ve uzun uzun
Güngörmüş
Görüp geçirmiş hali
Bilgeliğine sinmişti
Mevsimleri
Karı boranı eme eme
Ruhuna ihtiyarlık binmişti
Geceyi gündüzü ihtiyar etmiş
Aşkın nârı
Gövdesine inmişti
Sen de
Bana benziyorsun
Gözlerinden yıldız kaymış
Gönül nârını ruhuna yaymış
Ay, parıltısını yok saymış
Ah ve eyvah sancı sancı aydaymış
Hepsi cana aydan bir paymış
Gökkuşağı yağmurdan caymış
Sakın küsme geceye
Sarıl sımsıkı heceye
Karanlık olmadan ay bilinmez
Secde olmadan ruh silinmez
Yusuf olmadan görülmez rüya
Yusuf olan atılır kuyuya
Yakup Yusuf kokusunu duya
Yusuf kokusu göz açar
Aklı olan Allah'a kaçar
Kişiyi boyar dostu
Dostun hak olsun
Boyasın seni hakkın eli
Viran etmesin canını dünya seli
Dedi
Göz göze bakıştık
Gönülden gönüle akıştık
O ağaçtı ben adem
Onda gizli elem
Bende gizli alem