Koca karanlık șu uzayda, minicik bir evrenin üzerinde parazit gibi kımıl kımıl yaşayan milyarlar arasında gözümü sadece senden alamıyorum.
Nereye çevirsem bu talihsiz başımı, gözlerimin önünde çehren. Yerden yere vursam șu kafayı, içinden sanki sen akacaksın. Biyotik robotlarla dolu sokaklarda sadece senin cıvatalarının gıcırtısı dikkatimi cezbediyor.
Benzerinden binlercesi olan bir șehir burası sadece. İçine ömrümü sığdırmıș olması onu özel kılmaz. Tıklım tıklım bu beton ormanda bana senden başkası organik gelmiyor.
Sıtkım tutuluyor bazen iki kelimeyi bir araya getiremiyorum. Bazen de böyle mini-paragraf atakları geçiriyorum. Ne halt edersem edeyim sen geçmeden aklımdan, bir kelime bile yazamıyorum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
