uzak dur şiirimden,hemen git!
oyalama artık beni eğleme..!
şeceresi defolu yeryüzümde,
kalemimden kusulmalı artık işkence!
git! şimdi git şiirimden beni tüketme!
katrana bulama kağıtlarımı,
artık girme beynime!
yetişemeyecek yoksa kelimem,
bunca harcarsam sana,
soysuz emperyaliste, köpek faşiste!
ağız dolusu sövmek istiyorum oysa artık,;
ceset yiyen amerikaya,kan içen israile!
onların gece kiralığı olmuş arap ülkelerine!
kültürünün ırzına geçirilirken izleyen,
türk'e!
zeytin dallarını,dağlarda ateşe veren
barıştan ümitsiz küskün kürd'e!
bugün kelimemden süt,kağıdımdan ekmek,
şiirimden selamet yapıp göndermeliyim;
oğlum Seyyid'e,
komşum Zeynebe,
açlıktan ölsün için doğdurulmuş,esmer bebeğe..
-insanlık dışılığın- ortadoğusunda kalan
her santim geleceğe..
oyalama artık,beni eğleme!
uzak dur şiirimden..girme artık beynime!
ekim/06
malatya
Kayıt Tarihi : 2.10.2006 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
açlıktan ölsün için doğdurulmuş,esmer bebeğe..
karanlıkta bir fener gibi fiyakalı geldi bana,güzel.
Selam.
TÜM YORUMLAR (2)