Ülküsüz Olanın... Şiiri - Mehmet Şahan

Kimlik bunalımı yaşayan gafil,
Beyinsiz olanın, ilkesi olmaz!
Kendini milletten boşayan sefil,
İlkesiz olanın, Ülküsü olmaz!
Ülküsüz olanın, Ülkesi olmaz!

Bre mendeburlar, bre zır cahil
Domuza, çakala oldunuz dâhil!
Hainle anlaşmış şimdi müdahil,
İlkesiz olanın, Ülküsü olmaz!
Ülküsüz olanın, Ülkesi olmaz!

Umuru olmuyor, Bey’in umuru!
Bu neyin algısıdır, neyin dumuru?
Zannetme milleti “oyun” hamuru,
İlkesiz olanın Ülküsü olmaz!
Ülküsüz olanın Ülkesi olmaz!

Belayı sararsa dıştaki Bey’in!
Kendini ararsa boştaki Bey’in!
Aklına zararsa baştaki Bey’in!
İlkesiz olanın, Ülküsü olmaz!
Ülküsüz olanın, Ülkesi olmaz!

İşte böyle Şahan Ülkenin hali,
Sordun mu kendine, kimde vebali?
Duysun tüm sağırlar, duysun ahali:
“İlkesiz olanın, Ülküsü olmaz!
Ülküsüz olanın, Ülkesi olmaz! ”