Hayatıma girdiğin günden beri,
Bağlı kaldığım İlkem oldun.
Çözemedim içine aldığın çemberi,
İçinde Yaşadığım Ülkem oldun.
Bu vakte kadar duyduğum manalar,
Yazdığım, okuduğum mısralar,
Sonu mutluluklarla dolu masallar,
Çocukluğumdaki Öyküm oldun.
Sensin artık düşündüğüm, konuştuğum,
Her gece derin sorularla boğuştuğum,
En güzel melodiler, şarkılarla kavuştuğum,
Ağzımda mırıldandığım Türküm oldun.
Bu güne kadar meğer yaşamışım boşa,
Suretinden sonra yaşıyorum coşa coşa,
Peşinden gidiyorum koşa koşa,
Sanki Kızılelmam, Ülkü’m oldun.
Yalnız dini, vatanı kaleme alırdım,
Senden önce ben neler yazardım,
Çakır’dım hep kendimi arardım,
Tüfeğimdeki süngüm oldun.
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Çört](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/18/ulkum-oldun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!