Sen manevi dünyamın yol gösteren yüksek ruhu.Kılcal damarlarımda hissettiğim yegane aşkım.
Ateşler içinde yanmayanımsın.Yağmurda toprak kokanım,yol kenarında iğde ağacı sevdamsın.
Sen sınırları Anadoluya sığmayan Ülkümsün.
Öyle sevmişim ki seni.Sen varsan,musalla taşında mevta olurum.
Ol emrine kurban olduğum Rabbim.Beni Müslüman Türk olarak yarattığın için sana şükürler olsun.
Kayıt Tarihi : 27.5.2013 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alpaslan Bilgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/27/ulkum-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!