Ülkü Yolu Şiiri - İsmet Bozkurt

Ülkü Yolu

Yıkamazlar öz yurdum atam Atilla kurdu
Duracak bu oyunlar sırası geldi artık
Mehteran gümbür gümbür zaman nasılda durdu
Batıl süslense bile giydiği libas yırtık.

Atımın nal sesleri duyulur Altaylardan
Selenga selam eder coşup gelen Orhun’a
Ötüken’i süsleyen şimşekler çıkar yaydan
Hangi düşman cenk tutar yalın pusat orduma.

Benim şanlı sancağım göklerin kızıl tuğ’u
Önünde diz çökecek karanlık çağ iblisi
Kükremiş zafer diyor pürcihanın Başbuğ’u.
Fırtına gibi eser Türk’ün yağız atlısı.

Ben..! nizam-ı alemde vatan aşkıyla yanan
Avucu toprak kokan yüce Tanrı dağlıyım
Bağ-ı irem yolunda akan kevsere kanan
Göğsünde Kızılelma Ülkü'ye sevdalıyım.

Sen..! gözlerinde hilâl, yüreğinde istiklâl
Her yeri şehit kanı allar giymiş bir yurt’sun
Allahu ekber diyen bakışındaki celâl
Heybeti dağlar gibi şaha kalkmış Bozkurtsun.

Ismet Bozkurt