Ülkü Yolu Şiiri - Hasan Hüseyin Çetin

Kime gölgen,boşa gider bulutlar
Zor çıkış,yorulmuş dimdik yamaçlar

Unutma yırtıldı dizler,dağların
Yolcusu kalmamış,kıvrak yolların

İnziva dileğim,ahvali ülküm
Ne zaman yekinip kalkar bilemem

Çakallar kapladı toprağım taşım
Utanma zamanı geldi kağanım

Kuzular arslana baş tutar oldu
Yüreğin perçini sökülmez oldu

Bedinde zeval var tarifi meçhul
Çıkılmaz girdaptan süngüsüz oğul

Bir elinde kopuz anlat Manas'ı
Bir elinde topuz salla cihanı

Kalemini çevir gerçek silaha
Kari olmalısın ilmi kitaba

Gör dağılır çiller imha hainler
Gün görsün aş bulsun ol kimsesizler

Akar ülkü dağın selleri ılık
Duş eder taharet cümlesi mahluk

Düşmez mi bir damla karanlığına
İrkilsin bedenin dön öz varlığa

Kafir nöbet bekler esnaf köşede
Her suyun çevirir eli derede

Maarif senin mi oldun hub ayal
Tırnağı geçirmiş kaldı din hayal

Başbuğ anısında sarhoş yatarsın
Alp ereni Hakka yalnız yollarsın

Uyan,münafığı izler gidersin
Yiğitliğin heba,olduğu yerdesin

Hasan Hüseyin Çetin