Yetmişli yılların başıydı o zaman.
Küçük bir ocağımız vardı zirvede.
Hocamız seminer verir her Perşembe.
Arkadaşları derdim, gel sen de dinle.
İlim, irfan yuvası, saygıda önde.
Küçüğü koru, büyüye saygı bizde.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta