Ülkü Şiiri - Kerem Gürbüz

Sen ki gardiyan olsan, o zindanı seçen sen.
Beraate giden yol ve o yolu açan sen.
Hakimin cezasını, fani ömre biçen sen.
--Esaretin rüzgarı suratıma esiyor,
--Kalbim terazi olsa, ülküm ağır basıyor.

Ya da mübaşir olsan, şu ismimi bağırsan,
O uzun koridordan, yalnız beni çağırsan,
Sandalyeden kalkmadan beni yere devirsen...
--Bir tek bakışın bile, gür sesimi kısıyor.
--Kalbim terazi olsa, ülküm ağır basıyor.

Davalı bugün benim, bunu herkes anlasın.
Ben savunma yapayım, bütün salon dinlesin.
Ve artık şu sözümle, tüm kainat inlesin:
--Türk'ün kara sevdası, hep yolumu kesiyor!
--Kalbim terazi olsa, ülküm ağır basıyor.

Ben ki mahkumun olsam, şu kalemimi kırsan,
Elindeki tokmağı, kalkıp kürsüye vursan,
Üç ayaklı sehpayı, düşlerime de kursan...
--O cellat o urganı, düşünmeden asıyor.
--Kalbim terazi olsa, ülküm ağır basıyor.