Ülkü Şiiri - Öztürk Acun

Aklanmış yere düşen kar yerinde
Turna tüyü gibi özgür ülküsünde
Boğuk boğuk
Suskun
Tek kalan yeni doğan enik aslan parçası
Umut süren can götüren
Bilmem neyin nesi
Hangi dünyanın pası
Aklaşan paklaşan kız kızanıyla
Akışan yakışan acun kurmak sözüyle
Yürür yüreği korkusuz
Dağ başından inen Memoş gibi şaşkın

Kilitli mi
Susmaya alışan düşünmeyen
Okuyup üretmeyen acıyla boğuşmayan
Erkleşen devrimiyle berkleşip
Yumruk sıkan, diş kıran
Dünyamız çalıyla mı örtülü