Ülkesizliğimsin Şiiri - Kaan Kapgan

Bir ülkeyi katlediyor yavaştan ruhsuzluk,
Beslendikçe doymuyor adalete huysuzluk,
Baharda baharlara elveda.
Yer edinemedi kardeşlik, sevgililik.
Ruhumuzu çaldılar, ülkemizi yıktılar güzelim.
Bizi bozan zemheri, iblis kanı aptallar, 
Şimdi hepsi kurulmuş, 
Şırıngayla çekmiş gibi ruhumuzu çaldılar.
Bozuk bozuk demir parçaları aldı seni benden ülkesizliğimde.
Kodeslere sordum kaç gece yattın bensiz.
İçmeye vakit mi var be tek şeyim.
Sen bu karmaşada benim umudum hayallerim.
Bir ülkeyi bitiriyorlar sevgilim.
Mezarlıklar sen dolu, mahkemeler, okullar, bahçeler.
Sonbaharın ülkesinde tek sebebimsin.
Seni benden ben aldım.
Uyuyan şehirde, rahmetli ülkede.
Tek ümidim gözlerindeki hareler.
Ruhumuzu çaldılar sensizliğim benim.