Abdurrahim Karakoç, öncelikle âşık bir insan. Çoklarının uşaklığı seçtiği, doğruluğa ve doğruya yakın olmamak için köşe bucak kaçtığı dönemlerde bile âşık. Hakka, adalete, erdeme, ezeli olana daha aklının erdiği, dilinin döndüğü ve kelimeleri cümleler haline getirip kâğıda aktarmaya başladığı günlerden bugüne kadar hep aşkla bağlı kalmış yaşayan gerçek bir âşık…
Ömrünün her karesinde, söylediği türkülerin bestesi de, güftesi de, özü de, sözü de hep gerçeklere ayarlı. Notasında kulak tırmalayan ses, rotasında insanı ürküten ve endişeye, kuşkuya sevk eden bir işaret, cümlelerinde yerini sevmeyen, çiğ ve iğreti bir kelime yok. Sırat-ı müstakim üzere olmayı ve hep öyle kalmayı kendisine en büyük şeref, şan ve baş tacı bilen, yönünü de yorumunu da kıbleye dönük tutan, ömrü boyunca yatan taşları mesuliyetini idrak etmiş, manevî değerlerle kendini donatmış vatandaş haline getirmeye uğraşan, maveraya ve mâneviyata sırtını bir kere olsun dönmeyen, kitaba uymak yerine işlerini kitaba uydurmayı önemli bir özellik gibi gören bunca insana rağmen hep kutsal kitaba ve onun emirlerine uymayı en büyük saadet bilen bir yürekli insan.
Yüklü duygularla yazdığı yazılarda da, sözü en keskin ve etkili bir şekilde muhatabının anlayacağı bir biçimde dillendirdiği buram buram vatan, millet ve memleket kokan, insanı yüreğinden yakalayıp yükümlülüklerini kuşandırarak yükseklere kanatlandıran şiirlerinde de hep akıllı bir cesaretin bizzat kendisi görülür.
Kutsala ve kutsiyeti olana, hak ve hürriyetlere, insanî ve İslâmî olana saldıran ve salyalı ağızlarıyla leke bulaştırmaya uğraşan, fikirleri bozuk, fiilleri art niyetli, düşünceleri yenilenmeye yenilenmeye küflenmeye, bakterileşmeye başlamış, dileklerinde bir tane olsun millet ve memleket eksenli iz bulunmayan, konuştuklarından asla ve asla haz alınmayan, aynı küflü nakaratları tekrarlaya tekrarlaya birbirini yiyip bitiren dişliler gibi kendi kendilerini bitiren ve sonu karanlık, geriye dönüşü olmayan dipsiz uçurumlara götüren insan suretindeki yılanlara karşı bir defa olsun geri adım atmamış bir dik duruş örneğidir.
Tamamını Oku
