Ülkemin Tozlu Yolları Şiiri - Cafer Çelik

Düşünüyorum...
Giderken ülkemin tozlu yollarında,
Her bir metresi, fakirlik göstergesi,
İthal makinalarla parçalanmış kaya parçaları serilmiş,
İşçilerin geçim derdi tutan, düşünceli kürekleriyle,
Kimi yerleri ziftsiz kalmış,
Fakirlikten...
Bazı yerleri de çökmüş,
Kamyoncuların fazla yükleyip te kazanayım derdinden...

Düşünüyorum...
Çürümüş, zedelenmiş tabelalar,
Dilleri olsa da anlatsalar...
Neler gördüler kimbilir?
Kaza yapmış araçlar,
Trafik kazasından ölmüş insanlar,
Çürüdüler artık,
Tükendiler umutlarıyla...
Gömüldüler maziye anlamsız tarih olarak...

Düşünüyorum...
Çorak ve bakımsız topraklar,
Hüzünlü görünüyorlar dağlarla...
Sevinecekler bakım olsa,
Ağaç, insan, yaşam olsa...
Sevinç olsa...
Umut dağıtacaklar geleceğe,
Ürün verecekler ülkemize...

Düşünüyorum...
Tezek kokan, külleri savrulan köylerimiz,
Ellerine, yüzlerine krem değmemiş köylülerimiz,
Çatlamış topraklar gibi,
Çatlamış tenleri...
Umutsuz bakıyorlar geleceğe...