Ülkemin Tarihçesi Şiiri - Mustafa Turay

Tenini hatırlıyorum ansızın bu gönül bahçemde
parlak, yumuşak ve huzur kokan tenini,
güneş kadar parlak yakar gözlerimi,
ana kucağı kadar yumuşak sarmalar bedenimi
Aşka hayattan daha çok bağlar çocuksu gülümsemen
Teninin tarihçesinde kaybolan bir gezgindim
Senden öğrendim sevmeyi
Ellerinde keşfettim o bilinmeyen toprakları
Başım omzunda, saçların açık, gözlerim kapalı
dudaklarından dökülen ‘’gidelim buralardan’’ cümlesi
Hadi gel şimdi tam sırası sevgilim!
Ulu bir dağda ahşap bir evdik seninle
Çevresinden hayvanların koşuştuğu
küçük bir evdik seninle, o ev bizim ülkemizdi
Sadece biz vatandaştık bu ülkeye
Sen devlet ben toprak, sen bayrak ben millettim
Seninle sevdanın ete kemiğe bürünmüş haliydik
Hatırladın mı sevgilim, beni uyandırdığın bu rüyamda
başucuma bıraktığın notta ‘’gidelim buralardan’’ demiştin
ben de ekliyorum altına ‘’şimdi tam sırası’’