Ülkemin öğretmenleri Şiiri - Hamdi Oruç

Zil çaldı
Açıldı okullar
Ülkemin öğretmenleri ay gibi yıldız gibi
Ülkem yıldızlı gök yüzü

Elinde ak tebeşirle aydınlıklar örüyor
Ülkemin en ücra köşesinde bir kandil

Bir öğretmenim vardı
Unutamam onu hiç
Ümit ışıkları saçıyor gözü
Gecemi gündüz eden yüzü
Gönlümde karanlık perdesi titriyor
Adını duysa
Ve kopuyor karanlığın ipleri
Kalem ilk onun adını yazar
Sözünün üstüne koymam hiç bir sözü
İlk okul öğretmenim
Ben karanlıklarda doğdum
Ay oldu ilkokul öğretmenim
Gönlüm ona yer bulamaz yerde
Onun yeri gökte

Öğretmenlerim vardı karanlığıma ay gibi...
Adı ay
Yüzü ay
Özü ay...
Sözü ay öğretmenlerimin

Şimdi
Işık ışık gönlüm
Zalim karanlığa ebedi kavgam...

Güneşten alıp ışığını
Gönlümüze saçar öğretmenler
Aydınlatır karanlık yolları
Uykudan geçer öğretmenler

Dağılır karanlık geceler
Hece hece çözülür bilmeceler
Kalem tutan eline kurban olayım
Kılıç tutan elden üstündür.
İnciler akan diline kurban olunur
İlaç olur en derin derde
Gül biter vurduğu yerde
Ülkemin öğretmenleri ay gibi