ÜLKEMiN KADINLARI Şiiri - Yorumlar

Her birine bir ayrı sevda türküsü söylenesi...o kadar güzel anlatmışsınız ki kadınlarımızı...aslında her birine ayrı bir sevda türküsü söylemişsiniz...sevdalardan uzak...acı gerçeklerle
Kutluyorum yürek sesinizi ve bu güzel dizeleri içtenlikle
Kaleminiz daim olsun...sevgilerimle

Kerem ile Aslı’nın sevdaları
Yıldızlar kadar uzaktır onlara
Acımasız töreler doymaz canlara
Duvakla çıkarlar baba evinden
Geri dönebilirler ancak tabutla…

Kutluyorum Naime hanım
tebrik ediyorum sizi
selam ve hürmetle...

'Ülkemin Kadınları' başlığında ne güzel bir panorama......... Ülkemizin en doğusundan, en batısına...... en kuzeyinden en güneyine uzayan.....

Hepsinin toplumdaki yeri, töredeki bedeli belli.... kaderleri aynı.....

Çalışmak... ölesiye çalışmak ama sofradaki yeriyle her zaman 'Sarı Kız'dan sonra gelmek....

'Bütün amacımız, çağdaş atılımlarla bu eksikliği gidermek, kadına toplumda hak ettiği yeri vermektir.'

Yüreğinize, kaleminize sağlık Naime Öğretmenim......... İçtenlikle kutluyorum sizi ve şiirinizi...... Sevgilerimle.........

Bazen Serenay’ dır adları, bazen de Seyra
Kimi zaman Berfin’ dirler Dicle kıyısında
Doğu Karadeniz’ in bir balıkçı kasabasında
Tanura’ dır ya da
Iraz’ dır Çukurova’da
Kim bilir? Belki de Ramize’ dir Trakya’ da
...şiiriin özellikle bu bölümü gerçekten yüreğimi dağladı..neler neler fısıldadı o çileli kadınlar Çukurova'dan Karadeniz'e Ege'ye Doğu illerine..ah kadınlartımız çilekeş cefakar kadınlarımız..anlarımız bacılarımız..ezilen sövülen horgörülen kadınlarımız..Oysa ki toplumu ayakta tuan kadındır başarılı erkeğin arkasında ki de yine kadındır onu doğuranda kadındır..Anadır kadın her şeyden önce o donanımla gelir dünyaya..hocam bu vesileyle kadınlar günün kutluyor ellerinizden öpüyorum..saygıalrımla..

Naime hanım yurdumun kadınlarını öylesine güzel işlemişsiniz kimısralara bunuda ancak kadın olan bir duyarlı yürek yapabilirdi bende gençlikmyıllarımda anlatmaya çalışmıştım anandolu anasını ammabir bayan duygusallığını yakalayamasamda yineden kadını anlatan bir şiir sizi candan kutluyorm şiirimşş sayfanıza asıyorum

O kadını düşünüyorum hep o yaşıyor gönlümde
Boğulmaya mahkum olmuş zavallı bu çekinti gölünde

Elleri çatlak, çatlak, işe arzulu
Dudakları morarmış, suya, aşa arzulu
Gözleri yol bekliyor, eşe arzulu
Bağrını güneş yakmış, kışa arzulu

Tırnaklarına ot yeşili ruj olmuş
Dudaklarına,susuzluk mor bir boya vurmuş
Parmaklarında çamur,kına gibi kurumuş
Halsiz,halsiz gidiyordu, yorulmuş

Köylerde çekintilere verilir, ömrün yarısı
Hep bu hayatı yaşar kalanların gerisi
O kadındır, o kadın milletin öz annesi
Sevgimin ilahisi,duygularımın sesi

Evladını askere gönderen onlar oldu
yüreklerinde ateş gözleri yaşla doldu
Vatan için şehiit düşen göz bebeği oğuldu
Dert ve kedere kark oldu bir ömür ağlıyordu

O kadını düşünüyorum, hep o yaşıyor gönlümde
Böyle yaşıyor binlercesi,Anadolu köylerinde
Temmuz 1970
Yusuf Değirmenci emekli em. müdürü

ÜLKEMİN KADINLARI, ÇİLELİ ANALARI, MUHALE BASKISIYLA EZİLMİŞ BACILARI TÖREYE KURBAN EDİLMİŞ ÇOCUK GELİNLERİ, ADINI SEVDA DEDİKLERİ DELİ SAÇMASIYLA CİNAYETE KURBAN GİDEN GENÇ KIZLARI , GELİNLERİ, ÖZDE DEĞİL SÖZDE UMUT ÇİÇEKLERİ ÖZGECANLARI,,,,,,,,,,,, VE NİCE DİĞERLERİ SİZLERİ KORUYAMADIĞIMIZ İÇİN ÖZÜR DİLİYORUM

DÜNYA KADINLAR GÜNÜ KUTLU OLSUN,BU GÜNE ÖZEL,ÖZEL BİR ŞİİR NE KADAR ANLAMLI BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM NAİME ÖĞRETMENİMİ...

Ve ben tekrar sayfadayım..
Önce Öğretmenimin, sonra da yaşamın yükünü sırtlanan tüm ülkem kadınlarının ellerinden öpüyor, kutluyorum bu özel şiiri...

'Bizim kadınlarımız... Yarimiz, bacımız, anamız... Bir türlü toplumda koyacak yer bulamadığımız... 'Öküzümüzden sonra sofrada yer bulanımız...'
Doğuran o, erkeği... Ama erkek unutur, 'erkekliği kalır' bir tek aklında! Ne büyük bir çelişkidir, ne onarılmaz bir körlüktür, cehalettir bu..!
Sevgili Öğretmenim, 'her gün' sizin... Her gün öpülesi elleriniz... Ve bir kez daha öpüyorum...
Duyarlı kaleminizi ve sizi tebrik ederim...'

Fatımatüzzehra (r.anha) … Peygamberimizin kızı… Ziynetin en güzeliyle süslenmiş, yüzünde peygamberin nuru; Betül! İşte O’nun hayaliyle bu şiiri yazmaya çalıştım… Bir de bu şiirimi, zulme uğrayan, hor görülen, aşağılanan, tuzağa düşürülen hanımefendiler için… Her kadın, niye bir Fatımatüzzehra olmasın, olamasın… Haklı olarak O’na özenmesin! İşte onlar, gözlerimde Fatıma bakışlı, iffetin ak yüzü, sözlerin en tatlı sözlüsü… Hiç olmazsa O’nun yolundan gidebilirsin! Görmek önemli; Asiye, Meryem, Betül, Fatma, Ayşe, Hümeyra, Hatice… (Allah, onlardan razı olsun!) Bundan sonra duyun sesimi! Hazreti Ali’nin (r.a) bakışlarıyla biri olarak görün bu Fakir’i! Niçin olmasın! Şimdi; Biz ve O’nlar? ! Boşuna mı Cennet anaların ayakları altındadır! Bunu o zamanın şartlarında iyi düşünmek gerekir… Şimdi, ne değişti? Ulaşabildik mi o anlayışa? Önce, her kadın bir anadır; bunu hiç unutmayalım! Peygamber efendimiz Hz. Fâtıma'ya düğün günü şöyle nasihat etti: *Kızım evimizden çıkıp başka bir eve ülfet etmediğin bir kimseye gidiyorsun... *Sen kocana yer ol ki o sana gök olsun! *Sen ona hizmetçi ol ki o sana köle olsun! *Kocana yumuşak davran! *Öfkeli hallerinde sessizce yanından kayboluver… *Öfkesi geçinceye kadar ona görünme... *Ağzını ve kulağını muhafaza et... *Kocan sana fena söylerse söylediklerini duyma; *Sakın mukabelede bulunma! *Ona karşı gelme! *Daima senden güzel söz işitsin güler yüz görsün… *Bu suretle sana iyi nazarla baksın... PEYGAMBERİMİZİ AĞLATAN BİR OLAY Bir gün bir sahabe, Peygamberimiz Hazreti Muhammed’in (sav) huzuruna gelerek cahiliye devrine ait bir vahşiliği şöyle dile getirir: YaResulallah! Biz cahiliye devrinde kız çocuklarımızı diri diri toprağa gömerdik. Benim de bir kız çocuğum vardı. Annesine, “Bunu giydir, dayısına götüreceğim” dedim. (Kadın bunun ne demek olduğunu iyi bilirdi. Ciğerparesi, biricik evladı biraz sonra bir kuyuya atılacak ve orada çırpına çırpına can verecekti. Ne var ki, kadının böyle bir canavarlığın önüne geçme imkânı yoktu. Yapabileceği tek şey, için için ağlayıp kanlı gözyaşı dökmekti) . Hanımım dediğimi yaptı. Çocuk gerçekten dayısına gideceğini zannediyor ve cıvıl cıvıl koşuşuyordu. Çocuğun elinden tutup daha önce kazdığım bir kuyunun yanına getirdim. Ona kuyuya bakmasını söyledim. O tam kuyuya bakayım derken, sırtına bir tekme vurdum ve onu kuyuya yuvarladım. Fakat her nasılsa, eliyle kuyunun ağzına tutundu. Bir taraftan çırpınıyor, diğer taraftan da “Babacığım üzerin toz oldu” deyip elbisemi silmeye çalışıyordu. Buna rağmen bir tekme daha vurdum ve onu diri diri toprağa gömdüm. Adam bunu anlatırken Sevgili Peygamberimiz ve yanındakiler hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı. Orada oturanlardan birisi “Be adam, Resulullah’ı, çok üzdün! ” deyince, Efendimiz, adama “Bir daha anlat” dedi. Adam olayı bir kere daha anlattı. İki Cihan Güneşi Peygamberimizin gözlerinden süzülen yaşlar mübarek sakalından aşağıya damla damla akıyordu. Allah Resulü hadiseyi tekrar ettirmekle sanki şunu anlatmak istiyordu: “İşte siz İslam’dan önce böyleydiniz. İslam öncesi kömür ve demir gibiydiniz. Şimdi ise altın ve elmas gibisiniz. Tekrar tekrar anlattırdım ki, İslam’ın size kazandırdığı insanlığı, güzel özellikleri bir kere daha hatırlayın! ” (alıntı)

Daima bu anlayışla, teşekkür ederim... 10 puan +ant. Bitimsiz sevgiye...

ilginçtir kadınlar anneyken seviliyor evlatlarınca ama aynı evlatlar bacı ve hanımına düşman olabiliyor, halbuki onlar da anne ve de en yakınındaki kadınlar... gününüz kutlu, her gününüz mutlu olsun Naime Hanım... tebrikler