Açık yeşil yaprakları iğdelerin
Yollarda hep parlayacak
Uzaklarda bir selvi kavak
Bize el sallayacak
Direklerle bölünse de tarlalar
Ekinler hep sararacak
Kısmetini bekleyen kuşlar
Birer birer tane toplayacak
Yatağı susuz kalan Kızılırmak
Birgün yine dolup taşacak
Söğüt dallarında salıncaklar
İçinde çocuklarla sallanacak
Telefon vericileri tepelerde
Anlamsızca göz kırparken
Hüznümü anlayan birileri
Elbet birgün çoğalacak
Açıp ellerimi yalvarırken
Dualarım yağmur olup damlayacak
İçimden bir ses diyor ki,
Bu ülkenin gülleri hiç solmayacak
Kayıt Tarihi : 3.4.2006 10:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ülkemi seviyorum, gelecek beni endişelendiriyor ama güzel günler için umudum hep var.
![Ayşe Adlım](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/03/ulkemin-gulleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!