Ülkemi Seyrederim

Susmak; korkularınızı gerçeğe dönüştüren en kudretli musibettir!

Kutsiyet; ‘kıl’da değil, “kul”dadır,
Marifet; yolcuda değil, “yol”dadır…
Keramet; toprakta değil,
O’nu; “VATAN” kılandadır…

Ben ülkemi seyrederim her sabah mahzun
Soğuktan yorgun
Bomboş oturulan tahta sandalyelerinden
Buz kristali buğulu, renkli cam haberlerinden
Koyu sigara dumanlı, sisli kıraathanelerinden...

Dokuz-On çocuk doğurmaya mahkum anneleri
Ayak yalın, üstü açık yaşlı ebeleri
Sarma tütün sarısı sakallı dedeleri
Kırk yıldır aynı olan bomboş vatleri
Seyrederim ülkemi, duyarsız...

Çam ağacına, meşeye, palamuta, makiye
Kibrit çakan kırılası elleri
Ormanlarını seyrederim
Sırat köprüsü yollar yaparım amaçsız
Ülkemi seyrederim, umarsız...

Sıfırı uzatıp üleşin diyen
Yüz deveyi bir gecede yiyen
Yalanı bezeyip talana çeviren
BİRi BİNe bölen karanlık emelleri seyrederim
Satranç tahtası üretenleri topraklarından
Seyrederim ülkemi, kılımı kıpırdatmadan...

Tepki vermeden
Suskun
TÜRKÜM derim sessizden
Saklı çığlıklar, derinden
Adeta kümeste
Seyrederim ülkemi ben, aheste...

Kendi bebesini kundakta vuranları
ATATÜRKü unutanları
Bayrağa burun kıvıranları
İstiklal Marşında uyuyanları
Dinlerim: Sonsuza değin sürecek masalları
Seyrederim ülkemi
Uykulu, zift karası akşamları...

İşini yoluna koyanları
Mirasyedi civanmertleri
Altını oyanları
Cefakar gazileri
Vefakar şehitleri
TÜRKİYEMi seyrederim Gafil, unutulmuş anılarda
Gözleri açık, boyalı rüyalarda...

Doğruların üzerine ruhsatsız yanlışları gökdelen edasıyla diktik ve maalesef gecekondu muamelesi yapıp yıkamıyoruz artık... Bil ki EY TÜRK; Komşusunun köpeğine güvenip uyuyan çobanın davarını kurtlar boğar...