Ülkeme Uçuyorum Şiiri - İzzettin Coşkun

Bu gece bir yıldız daha özgürleşti.
O alışagelmış evren düzenine lanet okurcasına
O ezbere kaçan köleliğe isyan duyarcasına..
Yüreğimin bir parçası infilak,
diğer parçası güneş tutulması...

Ve şiir sayfalarına dökülür mazlum duruşlar....
Kemal’e ulaşmış mücadeleler avuçlarımda
Sonu gelmemiş bir romanda
Tertemiz sayfalara mevzileniyor,
o ölümsüz kahramanlar....
Ülkeme bir adım daha yaklaştım
Dağlara ovalara karıştım.

Bu sabah güneşi ben oldum
O karanlık mezopotamya toprağın...
Ansızın bir duygu patlayiverir
Paramparça yanmış anne’nin uzaktan beklentileri...
Darmadağın bir ocağa daha özgürlük düşer.
Ölmek sonra defalarca ölmek
Hiç durmadan acımasızca bölünmek...
Vatansız bakışan gözlerde anne sıcağına terk olmak...

Ağlamak sessiz bir sahiplenme.
Bozkırlar filize durur
Tan vakti yaşama çiçekler saçar..
Newroz’a düşer gibi defalarca dirilişler taçlanır...