kırbaçlar, silahlar ve kılıçlar
kan kokmuş duvarlar
üzerime ölüm kusan ateşten lambalar
altımdan akıp giden kirli sular
sana yazılmış ve sana adanmış bir hayat uğruna
hepsine şahit oldu yorgun bedenim
yalnızlık içinde, yalnızlıktan habersiz
dizlerime çöken nasırlara anlattım derdimi
her gün bir tel daha dökülen saçlarım
tanıklıktan vazgeçip karışarak gittiler geçen zamana
ne çekilen tırnaklarım
ne de tuzlu sudan korkan ayaklarım
hiçbiri! yetmedi hakkını ödemeye
hiçbiri yetmedi aşkını içimden sökmeye ey güzel ülkem
ışığın yüzlerce voltluk lambadan ibaret olduğunu bilerek
ve güneşi tozlu tavanarası raflarına iterek
benden önce kırlmış tüm yürekler inat
sessiz isyanımı yazdım duvarlara
toprağını sevgilime benzettiğim
içtiğim bir yudum suyuna can verdiğim
kırbaçlar, silahlar ve kılıçlar
kan kokmuş duvarlar arasında
tekmelenmeyi bekleyen bahtsız sehpanın
başı dik alnı açık misafiryim şimdi
uzun bir süre görüşemeyiz artık
Allah’a ısmarladık......
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Mehmet Çimen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/13/ulkeme-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!