Ülkeme Dair Şiiri - Kardelen Acar

Hüzün kuşları uçtu,
Memleketimin soğuk betonlu sıvasız ülkesinde
Ayrı ayrı destanlarla boyandı
Vatanımın keder yüklü evlerinde,
Gömlek biçilen kefenin ince kederinde
Bi mısra boyu kadar yükseldi güneş
Her şehidimin vatan gülüşünde.
Elleri nasır tutmuş,
Gözleri yorgunluk timsali bi ana
Değmez mi ki sana,şehidimin yüreğinde ki yara
Bi ana ki yüreğinde dağlandı
Kuyruğunda kara bir örtü gibi ,zaman
Nice destanlar bilirim memleketime dair
Nice geçilmez yollara,dağlara,ovalara
Memleket,ana,yar evlat bakışıyla selama duran
Koynunda ki evladına,yarine daha doyamayan
Tarihte kalmadı kalmayacak bu hesap
Daha dün gördüm vatanımda,coğrafyamda
Dört goncanın nasıl çiçeğe durduğunu
Daha dün gördüm her yaprağında
Hilalimin uğrunda nasıl can olduğunu
Sen ey toprağa şiir olan,
Makamların en yücesinde,vatanımın gülüşünde
Bi mısra gibi taşıyorum o uğurlu adını