ÜLKEM NEREYe Şiiri - Abdulvahap Yektir

Sanki yok olmuş ülkem şu anda
Gençlik gafil büyükler sessiz
Evlat acısını büyük de çeker
Çekilen figanı sağır duyacak

Çekilen figanı şimdi bilmezler
Hem dalga geçer nasihat almazlar
Gün bu deyip hemen keyfe dalarlar
Ne başı bilir bunlar ne akıbeti

Nihayete giden baştan bellidir
Dirilmeyi bilmeyen ölü sayılır
Şimdi uyanamayan nerde ayılır
Ayılınca ne kol kalır ne bacakları

Heyhat bu nesil böyle mi olacaktı
Büyüğe saygıyı nasılda unuttu
İki ayaklı şeytan seni aldattı
Ne şahsiyet kaldı ne de bedenin

Gıdıkladılar seni can evinden
Gayrıyı süsleyip sana verdiler
Hoşlanınca sen de kapılıverdin
Ne iz’an kaldı ne meziyetin

Yok etmek için benliğini uğraşırlar
Aldatmak için sana değer verirler
Girince çemberine asılacaksın
Ne boyun kalır sende ne de kıymetin

İpi verirsen onlara boğulacaksın
Bir bir bağlayıp tüketecekler
Bütün olmazsa parça parça yiyecekler
Ne geçmişin kalır ne geleceğin

Bu oyuna gençlikle başladılar
Büyükleri küçüklere taşlattılar
Bu yolda epey de ileri gittiler
Uyandırın büyükler uyanın gençler

Nasihatin sahibini suçlamayın
Suçlayan zorbalar dost sayılmaz ki
Her şeye tuz biber olunmaktasın
Halkın ananesini bilir misiniz

Hırsını bırak da münasebete gel
Muhalefetten her zaman medet umarsın
Gençlik yıkıldı sen himmete gel
Himmeti marifeti öğrenmelisin

Sen de uyan arkadaş milletin gitti
Vatandaş isen şayet bu yaraya bir el at
Dost musun düşman mısın bilmek isteriz
Seni de kazanarak gülmek isteriz

Şanlıurfa.01.12.2004