Ülkem ( deneme) Şiiri - Yorumlar

ağlar yer kabuğu kırılırken
dağdaki bulut
peygamberlerin göç etmesi nereye kadar
oysa biz
ne çok düşünecektik birbirimizi
bu ülkeye karanlık çöktüğünde
direnecektik aydınlık için
bizden önce toprağa düşenleri
unutmaması çocukların
ve diyecektik
susmayın

Değme o koca boşluğa değme... Zaten anca taşımıştık bu zamanlara kadar, çığlıklarımızın içinde boğulan "sessizliğimizi" ...
Teşekkürler güçlü kaleminizden paylaşımlar için..

1- Çocukluğum

tam zamanlı inkar;
ilk boşluğu hissettiğim epik sahne!

Ne çok ruh kondu
saçlarımın karanlığına
şakağı şaşkınlık bürümüş kapılardan...
Oysa bilirim yitip gitti
yüreği avucunda nice çocuklar
yüreği yaralı anneler / gözleri kanlı babalar
ayrıldı infaz hükmüyle
histeriden doğan cadı avıyla...

Peki, nerede bıraktı gölgesini insanlık?

Yerleşim yeri içinde
zamansız sorudur tüketmek bir coğrafyayı
yok ederek senden olmayanı
cayarak ışığın pastel aynasından...

içimde
talan edilmiş ömürler meydanı;
koparılsa bir çiçek bir ülkeden
güzellik ve koku gider,
doğduğun yerde ölememek
insanı kekre bir özlem eder...
.... ....

"canımı acta acıta
yüreğime gömdüğüm
yaşayan ölülerim var benim

siz bilmezsiniz
ben de sizinkileri bilmem...

kim bilir ?
belki de her birimiz
birilerinin yüreğinde
yaşayan ölüleriz..."
...
Aklın hafızası neyse ney de,yüreğin hafızası güçlü olunca.................öyle işte.

Teşekkürler....

İçimdeki mezara çarptı yürek sesiniz.Unutarak öldürdüğüm yığınların gölgelerinde yankılandı...Özlemini çektiğim yürek ülkem o külün rengine tadına ve kokusuna böyle aşina iken sorgular buldum ben de kendimi...ilk ne zaman duyumsadım dehlizinde kaybolduğum bu boşluğu...ilk ne zaman alıştım karanlığa...eksilmeyi kanıksadığım an...ilk ne zamandı?
...
Yoğun hislerle ayrılıyorum sayfanızdan hüzünle ve saygıyla...Tebriklerimle...

Sadece bir ziyaret ile yorum yapılacak gibi değil!
Zerresine bir ülke değer!
Bu denemeye birkaç kez daha geleceğim.
Yüreğin dert görmesin abi.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum