Ülkem Şiiri - Sedat Kocabey

Taş taş üzerinde kalmadı gitti
Tarifsiz acıyla dağlandı ülkem
Kim demiş insanlık merhamet bitti
Sevgi bağlarıyla bağlandı ülkem

Çocuklar hem yetim hem öksüz kaldı
Gözlerimiz kanlı gözyaşı saldı
Çok büyük afetti ne canlar aldı
Sevgi bağlarıyla bağlandı ülkem

Uykunun en tatlı yerindeydiler
Soğuk bir kış ayı serindeydiler
Göçükler altında derindeydiler
Sevgi bağlarıyla bağlandı ülkem

Yüce yaradana açtık elleri
Binbir dua ile yorduk dilleri
Sağnak sağnak yağdı yardım selleri
Sevgi bağlarıyla bağlandı ülkem

Cana can olmaya yola düştüler
Her imdat sesini duyup koştular
Kazmayla kürekle enkaz eştiler
Sevgi bağlarıyla bağlandı ülkem

Dünyada benzeri görülmemişti
Böyle gönül ağı örülmemişti
Şehitler canlanıp dirilmemişti
Sevgi bağlarıyla bağlandı ülkem

Yara büyük ama sarılmaz değil
Sarsıntı çok ama durulmaz değil
Şehirler yeniden kurulmaz değil
Sevgi bağlarıyla bağlandı ülkem