bir kez daha karanlik çöktü üstüme ülkemden uzak
bir kez daha el saladim güneşe çok sevdiğim yerlerden uzak
beton kentler yaban ellerde
alabildiğine derin alabildiğine hasret
yüreğimle dinliyorum her şeyi
uzak olduğum diyarlari geçmişi ve geleceği
biraz zavalica dir kopuşum
ama dönüşüm muhteşem olsun isterim
kucaklamak ister beni bu kentler
beni çekmek ister tüm bu tanımadığım insanlar bu düzen
bana sunulan yaşam değil yaşarken ölümdür
acılar çekiyorum
sevinçlerimi bıraktım geride
ama biliyorum acıların insanları olgunlaştırdiğını
döneceğim bir gün o çok yaşamayı istediğim yere
çocukluğumu bıraktığım sevinçlerimi yarıda bıraktığım yere
ben neden duruyorum böyle
çok uzağı mı görüyorm
yoksa duygularıma arka mı çıkıyor çıkarlarım
yoksa yüreksizmiyim
şu an yaşadığım bir anı olacak
tıpkı yaşadığımı şimdi andığım gibi
Kayıt Tarihi : 1.1.2007 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cocuklugumu biraktigim sevinclerimi yarida biraktigim yere '
...
Umarım dönersiniz !
selamlar
Tebrikler.
Süleyman kaya
TÜM YORUMLAR (1)